Sara Paletti gaat over mij en over mijn jeugd in een buurt van Hilversum die we ‘over het spoor’ noemden. ‘Wrong side of the tracks’, zoals de Amerikanen zeggen. Maar voor mij precies de juiste kant, want ik speelde er eindeloos op straat, ontmoette kinderen uit alle soorten milieus en mensen van alle leeftijden. Mijn ouders studeerden en woonden er omdat het goedkoop was en de trein naar Amsterdam er stopte. Mijn moeder staat als uitvinder model voor de moeder van Sara. Ik was zo trots op haar dat ze studeerde in een tijd dat vrouwen dat lang niet altijd deden. En de vader van Sara is mijn vader. De man die zijn snor uiterst belangrijk vond, oneindig van zijn kinderen hield en zich nooit zorgen maakte over wat andere mensen van hem dachten. In het boek werkt hij in een fabriek waar kaaskroketten worden gemaakt, en rijdt hij rond in een auto met een enorme kaaskroket kop het dak, die eigenlijk op een drol lijkt.

​

Het is heerlijk om over Sara Paletti te schrijven in haar flat vol kleurrijke mensen. Ik ben nu bezig met het derde deel, dat in de zomer van 2025 verschijnt. Althans, dat liet mijn uitgever, Thille Dop, me eind november 2024 weten. Dus ik moet opschieten.

​

In het boek zit trouwens een lift die altijd kapot is. Ook die komt uit het echte leven. Mijn zoon studeert in Delft en woonde daar in een gammele studentenflat waar in de lift een bordje hing waarop stond dat de lift voor 1996 moest worden gecontroleerd! Dat was dus al een tijdje niet gebeurd. In zijn flat woonden trouwens studenten, ouderen, vluchtelingen uit Oekraïne en re-integreerders uit de gevangenis. Die flat speelt misschien wel de belangrijkste rol in het boek Sara Paletti - Thuis.