Prachtig en aangrijpend beeldverhaal over loslaten, liefde en de cirkel van het leven.
Een meisje met oranje krullen is dol op een oude boom. De boom geeft haar veel plezier; haar schommel hangt aan de boom, ze klimt vaak in de boom, de hangmat past aan de boom en de boom geeft schaduw. De boom brengt veel en dat is ook de reden dat ze van de boom houdt. De seizoenen komen en gaan, dat is goed te zien aan de boom. Als het meisje erg ziek wordt en het hout voor de kachel op is, moet de vader aan hout komen om het in huis warm te houden. Met spijt hakt hij de boom om, want 'er zit niks anders op.' Dat houdt het meisje in leven. Als het meisje beter is, kijkt ze op een dag in de lente naar buiten. Alleen wordt ze dan heel verdrietig, want haar boom is weg. Nooit meer schuilen, klimmen en zwieren. Ze gaat niet bij de pakken neer zitten en plant een kastanje. Wat er dan gebeurt? Dan moet je het boek zelf gaan lezen!
Met weinig woorden en veel beeld wordt de essentie van het verhaal sterk neergezet. Er zijn weinig verschillende kleuren gebruikt wat ervoor zorgt dat je als lezer bij de kern van het verhaal blijft. De prachtige illustraties blijven echt hangen; ze laten je niet los. De stijl is een beetje anders dan we van Iris Boter gewend zijn en dat maakt dit een uniek boek. Leuk detail: het patroon van het jurkje van het meisje is te zien als schutblad in het boek.
Dit is een fijn boek om voor te lezen in de onderbouw of voor kinderen om zelf te lezen in de middenbouw en dan in het bijzonder voor kinderen die van prentenboeken en strips houden. Het boek is goed in te zetten bij thema's als verlies, verdriet en er voor elkaar zijn.