Een aantal dieren vindt iets geks. De luiaard zet het gekke ding rechtop en wat blijkt: ze zien zichzelf erin! De reacties zijn heel erg leuk en verschillen. Het ene dier vindt het leuk wat hij ziet en het andere dier niet. Zo schrikt de leguaan van het lelijke iets dat hij ziet en vindt de leeuw dat wat hij ziet om te kussen. Maar dan komt het nijlpaard, dat graag zijn billen ziet. Als dat maar goed gaat...
De combinatie van weinig tekst en veel grote illustraties van dieren is sterk. Zo'n boek heeft ook weinig tekst nodig. De illustraties zijn zoals we van Mark Janssen gewend zijn: prachtig, lieflijk en sfeervol. Dit keer alleen geen volle bladzijden met diverse kleurrijke illustraties, zoals in Eiland of Dromer, maar overzichtelijke illustraties van op elke bladzijde een groot afgebeeld dier en op het eind allerlei dieren samen op de bladzijden. Maar één ding is zeker de vrolijkheid spat van de bladzijden af. En die leeuw...grote kans dat het kind of de kinderen aan wie je voorleest, de leeuw een kus gaan geven.
Een heel goed boek om te gebruiken bij inzicht in meten. Passend bij het bespreken van een spiegelbeeld, want wat is dat eigenlijk 'spiegelen'? Kunnen kinderen herkennen waar de dieren in kijken? Wat is dat toch voor een ding? Hoe komt het dat de octopus nou hetzelfde eruit ziet? En hoe komt die olifant nu toch aan maar liefst zeven poten? Wat gebeurt er als je haaks op de spiegel gaat staan? Ideaal boek om kinderen ontdekkend te laten leren.
Ook in te zetten om te onderzoeken hoe een kind er zelf uit ziet en wat het anders maakt dan een ander.