De tweeling Pip en Zilver gaat verhuizen. Ze denken naar Amerika en zijn daarom superblij, maar helaas, het blijkt een of ander klein saai plaatsje Americka te zijn. Toch moeten ze echt weg, want er is geen geld meer en daar kunnen ze gratis in een bouwval wonen. Ze vertrekken samen met hun moeder, vader is al tijden spoorloos. De reis met de trein naar Americka start al grappig, want ze verhuizen de spullen met de trein en uiteraard vergeten ze van alles. Als ze bij het huis aankomen, zien ze dat het toch wel een heel erge bouwval is, nog meer dan gedacht. Er storten steeds verdiepingen in. Dat belooft niet veel goeds. De buren Harry en Jet lijken op het eerst gezicht heel vriendelijk, maar spoken van alles uit. Het wordt een mysterieus verhaal, met allerlei rare gebeurtenissen, want wie is dat meisje in het wit dat steeds verschijnt en steeds van alles gebaart naar Pip en Zilver? En waarom heeft de supermarkt MiniMart lege schrappen? wat komen de buren toch steeds zoeken in hun huis? En wie is die vreemde man ineens in de tuin van de buren?
Een grappig, vlot te lezen verhaal waarin de tweeling Pip en Zilver mooi neergezet worden als een toch best voorbeeldige tweeling: ze denken en zeggen hetzelfde en zijn super lief en gehoorzaam. Soms gaat het wat van de hak op de tak, maar het maakt het daardoor wel een spannend en boeiend verhaal. Een fijn toegankelijk verhaal!
De vele tekeningen van Iris Boter maken het lezen nog meer tot een feestje. Heel passend!