Dit verhaal gaat over Yolanda die op zoek gaat naar haar overleden moeder. Die zoektocht is prachtig weergeven in woord en beeld. Yolanda kijkt en vraagt aan mensen die dicht bij haar staan, zoals haar broertje, haar vader en haar oma en opa waar zij denken dat haar moeder nu is. Het mooie is dat iedereen een ander antwoord geeft, een eigen persoonlijk gevoel of een eigen gedachte. Zo 'is mama in dingen en in dingen is mama' of 'mama is in verhalen en in verhalen is mama' of 'mama is de wind en de wind is mama'. Die bewoordingen zijn erg beeldend, maar toch door de context erg goed te begrijpen. Yolanda vat dan alle antwoorden tot slot samen en komt erachter dat mama dus eigenlijk overal is.
Erg sterk aan dit boek is dat goed duidelijk wordt dat iemand nooit helemaal weg is, ook al is iemand overleden. Hierdoor is het een goed bruikbaar boek om in te zetten bij kinderen die te maken hebben met verlies van een dierbare.
De warme, schilderachtige, grote illustraties van Sassafras de Bruyn in veelal donkere tinten, maken het geheel ontroerend en troostrijk. Prachtige beelden die binnenkomen. Vooral de emoties zijn voelbaar en zichtbaar. De rake woorden erbij maken het een krachtig geheel.
Een moeilijk thema, de dood en rouw, maar dit boek is zo mooi toegankelijk door de eenvoud dat het echt uitnodigt tot gesprek over de dood met kinderen.