Een klein verhaal met een grote boodschap.
Morris woont bij zijn oma, tijdelijk, maar waarom wordt in het midden gelaten. We weten alleen dat hij het niet makkelijk heeft gehad. Hij moet hond Houdini van zijn zoeken in de bergen. Die is er weer eens vandoor. Tijdens zijn zoektocht door het voor hem bekende landschap met vaste ijkpunten als het Vuur en de Egels wordt hij overvallen door een sneeuwstorm en raakt hij de gevonden Houdini weer kwijt. Daar ontmoet hij een jongen met een ram. Er ontstaat iets tussen die twee, maar wat het is, is moeilijk te vatten. Het lijkt een mix van haat en liefde. En dat is de kracht van dit stuk. Uiteindelijk is Morris degene die gevonden wordt door de man die steeds langskomt bij zijn oma, Randy Pek. Wat er dan gebeurt, is kortgezegd verrassend.
Bart Moeyaert heeft een bijzondere schrijfstijl. Soms lijkt het een beetje vluchtig en moet je als lezer alert blijven, maar tegelijkertijd is het beeldend en erg krachtig. Schitterend taalgebruik en zinnen die je soms gewoon nog eens moet lezen om ze te begrijpen of omdat ze gewoon werkelijk prachtig beladen zijn.
Er straalt veel uit dit verhaal, er komt zo veel aan bod: liefde, verdriet, troost, maar ook humor. De illustraties van Sebastiaan van Doninck zijn dan ook een welkome aanvulling. Dat maakt het een aanrader om gewoon eens voor te lezen in de middenbouw.