top of page

Mijn spook en ik van Edward van de Vendel


Er is weer een nieuw boek in de serie Tijgerlezen. Ken je deze serie al? De boeken in deze serie zijn spannend, grappig en voorzien van veel illustraties. Daarnaast zijn ze niet opgebouwd volgens technisch leesniveaus.


Yas is nergens bang voor, aldus dat zegt hij, maar als het donker is, lijkt hij toch wel een beetje bang. Op een nacht ligt hij in bed wanneer hij bezoek krijgt van hulpspook Kwaak. Heel gek zo'n spook dat tegen hem praat en al helemaal stom dat Kwaak Yas een schijthaas noemt. Kwaak neemt Yas mee naar buiten, midden in de nacht om te laten zien dat alle mensen in de buurt wel ergens bang voor zijn of waren. Zo waren buurvrouwen Ellen en Els ook bang voor het donker en was Pukkelwokkelbaksteenhompeklomp, ook wel Abdel, bang voor honden. Kwaak laat Yas zien dat hij alle anderen geholpen heeft, waardoor ze niet meer bang zijn en nog belangrijker, hij laat Yas zien dat iedereen ergens bang voor is.


Het boek zit goed in elkaar. De taal is goed te begrijpen en tegelijkertijd biedt dit boek wat minder sterke lezers de uitdaging die zij kunnen gebruiken. De hele lange woorden, bestaande uit heel veel aan elkaar geplakte woorden, maken het spannende verhaal juist grappig. Yasseplassejoekelrondetafelstrijkbout -fluitje is zo'n leuk woord. Daarnaast past dit boek goed bij deze tijd door de diversiteit, die te herkennen is in de illustraties en ook in de tekst een plek krijgt.

Het verhaal is niet alleen spannend (en een beetje grappig), maar het heeft ook een duidelijke boodschap: iedereen is wel ergens bang voor: omarm je angst. Dus zo gek is het niet dat je bang bent, iedereen heeft wel wat.


Het samenspel met de vele kleurrijke, spookachtige illustraties van Floor de Goede en de het grote lettertype maken het boek een feestje om te bekijken én om (voor) te lezen uiteraard. Doordat dit boek voor jonge, beginnende lezers bedoeld is, is de schrijfwijze daar ook op aangepast. Ik moest wel even wennen aan het terugkerende 'ik zeg:....' in het verhaal, waar dat soms niet nodig lijkt. Soms ontbreken woorden in een zin, bijvoorbeeld 'hij meteen kwaad', wat voor sterkere lezers misschien storend kan werken, maar deze formuleringen passen juist goed in dit verhaal. Het verhaal is opgedeeld in hoofdstukken, voorzien van nummers, wat eigenlijk niet per se nodig was geweest, omdat het hele verhaal heel fijn doorloopt, maar het bakent de verschillende gebeurtenissen wel goed af.


Een ding is toch echt overduidelijk: het leesplezier zal toenemen bij kinderen door een boek als dit. Echt weer een feestje!




bottom of page