'Hoe erg moet het zijn om nooit te krijgen wat je graag wil en dat anderen voor jou bepalen wat je leuk zou moeten vinden'
'Met andere ogen' is een aangrijpend, onmisbaar en belangrijk verhaal over anders mogen zijn en vooral over accepteren dat iedereen anders is. Esther Walraven heeft 'Met andere ogen' diverse thema's met betrekking tot diversiteit, die aandacht gegeven die ze verdienen. Het zijn veel thema's die in dit boek voorbijkomen, maar door de perfecte combinatie van diepgang, het serieuze tintje en wat humor voelt het niet zo, maar juist als een zeer toegankelijk boek.
Je leest het verhaal vanuit hoofdpersoon Noa. Noa houdt ervan om te vloggen en dan het liefst de hele dag. Niet zo gek dus dat dat vloggen het hele boek door af en toe naar voren komt. De vormgeving daarbij is erg mooi: de vlogtekst is blauw en de achtergrond van de bladzijde bevat een vage afbeelding van de context; heel uniek en het geeft net even meer sfeer aan het geheel. Noa is net verhuisd en begint op een nieuwe school in de brugklas, midden in het jaar. Al snel heeft Noa het naar de zin op school, maar je voelt al snel dat het verhaal niet zo zeer over school gaat, maar over Noa's bijzondere gezin. Dat verhaal krijgt steeds meer vorm via een project, dat Noa met klasgenoot Marijn en Robin gaat uitvoeren. Alleen haakt Robin om nog onduidelijke redenen al snel af, die later in het verhaal duidelijk worden. Onderwerp van het project wordt uiteindelijk een van de moeders van Noa, Lucy. Noa heeft namelijk twee moeders. Een passend project omdat er een actueel maatschappelijk thema moet worden uitgewerkt en het thema van het project er een is dat nog niet door iedereen wordt geaccepteerd. Het verhaal werkt op een spannende en aantrekkelijke wijze toe naar de slotactiviteit van het project, maar misschien nog wel meer naar de ware reden van het afhaken van Robin én naar een poging tot meer acceptatie, wie je ook bent...
Extra mooi is dat Esther Walraven voor het verhaal inspiratie heeft gehaald bij iemand die in ongeveer dezelfde schoenen staat als een van de moeders in dit verhaal. Je voelt de echtheid en de emoties die de gebeurtenissen met zich mee hebben door de bladzijden heen. Grote kans dat je een brok in je keel krijgt tijdens het lezen van het boek óf juist een glimlach. Want de emotionele lading van het thema gender en de ontspannenheid of nuchterheid van hoofdpersoon Noa zijn een prachtige combinatie.
De wijze lessen in dit boek, als het gaat om deze ingewikkelde thema's zijn aanwezig. De ene keer subtiel, de andere keer minder subtiel. Een prachtig stukje tekst geeft de kern zo mooi weer. Eén om je eigen te maken: 'Uiteindelijk ontdek je dat het niet uitmaakt hoe anderen over je denken. De enige die je gelukkig kan maken ben je zelf. Hoe pijnlijk het ook is, soms moet je gewoon voor jezelf kiezen. En grenzen stellen.'
Schrijver: Esther Walraven
Jaar: 2024
Genre: fictie
Leeftijd: 12+
Uitgeverij: Van Goor