Dit boek las ik samen met mijn negenjarige dochter Marline. Je leest eerst mijn bespreking en daaronder volgt de recensie van mijn dochter. Zij wilde namelijk ook heel graag een keer iets schrijven voor Kinderboekenrijk.
Marco Kunst zou je kunnen kennen van het mooie sprookjesachtige verhaal Het verlangen van de prins of van een geheel ander indrukwekkend boek Patroon. Het touw en de waarheid komt het dichtst in de buurt van Het verlangen van de prins, maar toch is het een geheel ander boek. Het touw en de waarheid is een magisch sprookjesachtig verhaal waarin je de verhaallijnen van de jongen Ylan en het meisje Kyra volgt. Ylan groeit op als wees in het monnikenklooster op het eiland Skribe op een klif. Kyra groeit op een ander eiland moederziel en na een tijdje grootmoederziel alleen. Ylan moet de hele dag lezen of schrijven in het klooster, maar schilt nog liever aardappelen dan dat hij leest. Op een dag heeft Ylan genoeg van alle woorden en besluit hij ervandoor te gaan in een kleine roeiboot. Kyra maakt veel verf waarmee ze kleur geeft aan kleden en andere stoffen, maar praten doet ze niet. Als op een dag haar huis in brand wordt gestoken, besluit Kyra met al haar verstopte spullen weg te gaan op een zelf gebouwd vlot, maar niet voordat ze heel veel touw geverfd heeft in talloze kleuren. Het touw gebruikte ze om het vlot stevig te maken en om de weg naar huis terug te vinden. Niet geheel verrassend is het feit dat deze twee kinderen elkaar gaan ontmoeten, maar het hoe en wat er daarna gebeurt, dát moet je toch echt zelf lezen. Het enige wat nog wel het vermelden waard is, is dat twee andere wezens een rol spelen in deze ontmoeting, namelijk Livyathan en Krayke. Livyathan is een enorm grote walvis een vreselijke speling der natuur. Toch is Livyathan bang en wel voor de peilloze diepte onder hem waar zijn vijand Krayke de inktvis leeft.
Het contrast tussen Ylan en Kyra is groot en krachtig in zowel woord als beeld. Bij Ylan is alles donker en streng en is er een overvloed aan woorden, wat ook te zien is in de grauwe illustraties. Bij Kyra is alles kleurrijk en is er een gebrek aan woorden. Dat merk je ook in het taalgebruik in de hoofdstukken. Het hele boek barst van de rijke taal, de metaforen, beeldspraak en prachtig geformuleerde zinnen, maar in de hoofdstukken over Ylan is de taal net iets zwaarder dan in de hoofdstukken over Kyra. Overeenkomsten zie je in het verdriet, de dromen die ze hebben, het denken aan het verleden (dat van vroeger een plekje geven), het verlangen dat beide kinderen hebben én de hang naar waarheid én het touw...
Wij raakten niet uitgepraat over de betoverende illustraties van Jeska Verstegen. Zonder deze illustraties had het verhaal aan kracht verloren. De illustraties geven het contrast tussen de twee kinderen en de setting van het verhaal net even een extra dimensie. En wat voor een...
Meest geschikt voor kinderen vanaf een jaar of 9 om aan voor te lezen of voor lezers met een rijke woordenschat vanaf een jaar of 10 a 11, omdat er best veel nieuwe moeilijke woorden in voorkomen.
Marline:
Ik vind het een avontuurlijk en kleurrijk verhaal en het grappige is dat ze in het verhaal aan het eind ook zelf een verhaal maken.
De tekst is echt heel erg romantisch en mooi. De schrijver heeft het eigenlijk heel erg mooi geschreven en daardoor vinden kinderen dat ook leuk. Psst ik sowieso. Ook passen de tekst en de plaatjes goed bij elkaar.
De plaatjes zijn de mooiste plaatjes die ik ooit heb gezien. Als het bijvoorbeeld over dieren gaat, tekent de illustrator ook echt heel preciesjes het dier na en dat betekent niet dat ze het perfect doet maar soms is er ook iets slordig getekend maar dat is juist mooi.
Het is een leuk verhaal om samen te lezen met bijvoorbeeld je moeder en zelfs als kind (ik dus) is dit verhaal heel leuk om te lezen
Kunnen jullie nog een boek maken... toeeeeeeeee!