Er verschijnen steeds meer kinderboeken over diversiteit en specifiek over kinderen die anders zijn. Niet altijd is zo'n boek even duidelijk en soms liggen dat soort onderwerpen er te veel bovenop of worden er te veel onderwerpen in één verhaal gestopt. Tineke Honingh bewijst het tegendeel. Ze kan ontzettend goed verhalen schrijven over kinderen met een beperking of over kinderen die heel anders zijn, maar op hun manier toch gewoon zijn. Dat bleek al uit 'Struikmeisje' dat ik eerder had gelezen van Tineke Honingh en nu blijkt het ook uit dit eerder verschenen boek 'Het (on)gewone verhaal van Bo (en Tom)'.
In 'Het (on)gewone verhaal van Bo (en Tom)' gaat het over het meisje Bo dat spastisch is. Voor kinderen die weten wat het is, zullen veel elementen uit het boek herkenbaar zijn, voor andere kinderen zal spastisch zijn juist iets nieuws zijn en door dit boek krijgen ze een heel goed beeld. Je krijgt niet alleen een goed beeld van wat spastische cerebrale parese is, maar juist ook hoe het is om te leven met deze aandoening én hoe het voor de rest in het gezin.
Bo is met haar ouders en zus verhuisd naar een dorp. Daar is ze eigenlijk heel erg blij mee, want ze blijkt op haar oude school gepest te zijn wat naarmate het verhaal vordert steeds iets duidelijker wordt. Die opbouw is sterk. Op haar nieuwe school komt Bo naast Tom te zitten die haar op sleeptouw moet nemen. Je merkt direct dat er meer aan de hand is met Tom en leert hem steeds iets beter kennen. Ook wat zijn verhaal betreft is de opbouw sterk. Zonder dat ze het eigenlijk door hebben, bouwen Bo en Tom al vrij snel samen een goede band op. Die band is mooi beschreven met ups en downs waarbij de broertjes van Tom een hele mooie cruciale rol spelen net zoals buurvrouw Riet van Bo die soms even voor wat luchtigheid zorgt. Hoe verder je komt in het boek hoe meer puzzelstukjes in elkaar vallen en hoe meer je beide kinderen met hun eigen verhaal begrijpt. Een ding kan haast niet anders: je sluit zowel Bo als Tom in je hart na het lezen van dit verhaal.
Het verhaal is fijn beschreven. Er is duidelijk sprake van een pakkende, scherpe schrijfwijze doordat je je goed kan inleven in Bo en in Tom. Onder andere door de korte hoofdstukken die voornamelijk vanuit Bo zijn beschreven en af en toe vanuit Tom. Dat schept duidelijkheid in de geschiedenis en het gedrag van zowel Bo als Tom. Verder bevat het verhaal vrij eenvoudig taalgebruik en worden nieuwere, moeilijker woorden simpel en heel duidelijk uitgelegd.
Het is Tineke Honingh goed gelukt een sterk, ontroerend en tevens aantrekkelijk niet te zwaar verhaal te schrijven over pesten, anders zijn én gewoon zijn, familie, vriendschap en spastisch zijn. En dat zonder dat het gekunsteld of vergezocht lijkt.
Schrijver: Tineke Honingh
Jaar: 2018
Genre: fictie
Leeftijd: 10+
Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf