Dit boek gaat over de jonge Ardin. Ardin groeit op bij oom Fos en tante Vera. Hij merkt al heel snel dat er toch iets bijzonders aan de hand is en dat er dingen zijn waar niet over gesproken wordt. Zo wil niemand vertellen wat er met zijn vader en moeder is gebeurd. Hij weet dat ze zijn overleden, maar de geschiedenis daarachter, die wordt angstvallig stilgehouden in het dorp waar Ardin woont. De avonturen beginnen bij de vondst van een gekke stok dat een gewei blijkt te zijn. Dat gewei heeft Ardin gevonden aan de oevers van de rivier, vlakbij het eiland. Dat eiland is mysterieus en lokt Ardin, vooral vanwege de grote witte toren die te zien is vanaf waar hij staat. Als Ardin op een nacht wakker wordt hoort hij een gek geluid in de tuin Hij ziet een hert staan, een hert met maar één gewei. Hij gaat naar buiten en hij heeft het gevoel dat het hert met hem wil praten maar het hert praat niet. Het hert probeert hem wel iets duidelijk te maken en dat is het begin van de waanzinnig avontuur dat Ardin beleeft rondom zijn huis en op het eiland.
De opbouw van het boek is erg mooi. Je hebt niet helemaal het gevoel dat je weet waar het verhaal naartoe gaat. Het kan alle kanten op gaan en dat zorgt dat je blijft lezen. Daarbij helpt de mix aan personages goed om het boeiend te houden: behulpzame personages en uiteraard iemand die niet veel goeds van plan is. Je sluit hoofdpersoon Ardin al snel in je hart want je merkt dat er meer aan de hand is met hem.
Het is niet alleen maar een verhaal over een jongen en een hert. Er komen veel verschillende onderwerpen in het verhaal naar voren, zoals gepest worden, familieperikelen en uiteraard het geheim en het raadsel over Ardin en zijn familie.
De beschrijvingen van de omgeving waarin je waant zijn ontzettend mooi en scherp beschreven; niet super gedetailleerd, maar juist wel precies goed waardoor je echt het gevoel hebt alsof je met Ardin meegaat en op het eiland loopt. Daarbij helpen de sfeervolle, magische illustraties van Myriam Berenschot heel goed. Ze geven precies het goede magische uit dit boek weer, want dat er een stukje magie in dit boek naar voren komt dat mag wel duidelijk zijn. Die magie lijkt haast natuurlijk en de scheidingslijn tussen echt en niet echt is daardoor heel dun. Het is dan ook een boek dat veel magie uitstraalt en eigenlijk heel natuurlijk, oogt. Zodra je het boek helemaal uit hebt, weet je dat het niet in het echt zou kunnen gebeuren, want zeg nou zelf, pratende herten, magische meertjes en magische bomen die vind je niet in het echt. Maar doordat de scheidingslijn zo dun is, lijkt het haast echt en dat is sterk aan dit boek. Na het lezen van het boek zul je merken dat de sfeer van de cover precies goed past bij het boek.
Geschikt vanaf een jaar of 9.