Dit verhaal is er een dat onder je huid gaat zitten.
'Een van de ergste overstromingen gebeurde in 1953. Een groot deel van Zeeland en een stukje van West-Brabant en Zuid-Holland overstroomden. Bij die overstroming zijn 1836 mensen en meer dan 47.000 koeien, paarden en schapen verdronken.'
Dat hakt er wel even in al die aantallen in het begin van het boek. Ook huizen en boerderijen, maar liefst 3300, waren compleet verwoest en dan waren er nog meer dan 43.000 gebouwen die beschadigd waren.
Dit boek gaat over Maarten van 12, zijn zusje Janna van 9, zijn vriendin Geertje en klasgenoot Arie. Marte Jongbloed heeft de Watersnoodramp goed toegankelijk beschreven aan de hand van waargebeurde gebeurtenissen die deze niet bestaande kinderen meemaken. Het zouden zomaar kinderen kunnen zijn die dit echt zo hebben meegemaakt.
Het verhaal start direct midden in een storm. Het waait hard en er is serieuze zorg om de dijken en het hoge water. Je voelt de dreiging. Die nacht gaat het vreselijk mis. Het gezin van Maarten (moeder, vader, Janna en Maarten) gaat direct naar zolder. Daar proberen ze de nacht uit te zitten. Dat lukt, maar wat ze dan overdag voorbij zien: overal water en er drijft heel veel langs, ook mensen, het is kortgezegd vreselijk. Marte Jongbloed weet deze harde realiteit binnen de perken te beschrijven zodat dit verhaal toegankelijk blijft zodat het niet te heftig wordt. Maarten is het kleinst van het gezin, hij past in een boot die voorbijkomt en wordt dus gered. Daarna gaat hij zelf terug met de boot van zijn oom naar zijn ouders en zusje om ze op te halen. Hij haalt meer mensen op, onder wie klasgenoot Arie die iedereen van zijn gezin kwijt is. Mooi hoe die band steeds sterker wordt in het boek, terwijl ze elkaar voor de storm echt niet mochten. Na de storm worden ze opgevangen in een sporthal wat dorpen verder waarna ze opgevangen worden bij mensen thuis. Dat is fijn, maar ondertussen gaat de zoektocht door naar vermiste vrienden en familie.
Het blijft een heftige en vreselijke gebeurtenis. Dat is merkbaar in dit boek. In het klein wordt zo'n groot onderwerp uitgelicht. Marte Jongbloed weet een ontzettend belangrijk stuk geschiedenis hier in Nederland erg goed onder de aandacht te brengen. Door korte hoofdstukken en gebeurtenissen niet al te ver uit te diepen, maar deze kort feitelijk en zeer boeiend neer te zetten, houdt dit boek je in zijn greep.
De omslag past perfect bij dit boek: een prachtige, eerlijke sfeer. De foto's op de schutbladen, zowel voorin als achterin, geven een goed beeld van hoe het echt allemaal geweest is.
Voor jonge lezers is het fijn dat achterin het boek nog een woordenlijst staan, zodat wat lastige woorden goed uitgelegd worden.
Heel goed in te zetten bij onder andere geschiedenislessen.