Een verrassend goed debuut van Lucas Versteeg over diversiteit en dan in het bijzonder over body positivity en homoseksualiteit. Een combinatie waarover nog weinig boeken voor jongeren (15+) zijn verschenen. Niet alleen de onderwerpen zijn sterk en buitengewoon goed met elkaar verweven, juist ook de sfeer die dit boek uitstraalt, door de pakkende wijze van schrijven, is verrassend goed.
Je leest om en om een hoofdstuk vanuit twee jongens, Fender en Thomas, die tijdens een zomerkamp iets voor elkaar beginnen te voelen. Doordat je als lezer al vrij snel doorhebt dat deze verliefdheid eraan zit te komen, zijn de andere hoofdlijnen over de activiteiten tijdens het kamp misschien we interessanter. Deze activiteiten dragen namelijk bij aan het beter leren accepteren van jezelf, gewoon zoals je bent.
Het verhaal werkt in de eerste paar hoofdstukken op een rustige, maar vlotte manier toe naar het zomerkamp. In deze hoofdstukken krijg je al een behoorlijk goed beeld bij de hoofdpersonen, Fender en Thomas. De moeder van Fender organiseert bij hen thuis (ze wonen behoorlijk groot) een zomerkamp van twee weken om weer fit en gezond te worden. Fender wordt neergezet als de ideale (schoon) zoon; hij helpt zijn moeder misschien wel iets te goed en Thomas is een van de deelnemers. De deelnemers zijn allemaal anders en toch hebben ze één ding gemeen: ze zijn allemaal niet tevreden met hun lijf. Niet elk personage wordt even uitgebreid uitgewerkt, maar toch is Lucas Versteeg er goed in geslaagd een heel goed beeld van iedereen op het kamp neer te zetten. Thomas heeft weinig zin in het kamp, vooral vanwege het feit dat zijn ouders lang hebben gezegd dat het om een creatief kamp ging. Juist daar had hij zin in, want hij doet niets liever dan tekenen. Pas vlak van tevoren deelden zijn ouders hem mee naar welk kamp hij echt gaat; een kamp om weer fit en gezond te worden. Hij baalt daarvan, want hij wilde juist nog meer en beter leren tekenen dan hij al doet. Je merkt al snel dat Thomas zichzelf te dik vindt, wat vooral komt doordat anderen hem dat gevoel geven. Hij worstelt duidelijk met zichzelf. Fender daarentegen lijkt heel zeker van zichzelf, maar is juist ook onzeker over zichzelf, maar om andere redenen die voor de deelnemers aan het kamp niet zichtbaar zijn.
Doordat het perspectief tussen de hoofdstukken steeds wisselt, krijg je een goed beeld van hoe beide hoofdpersonen zich voelen. Juist iets wat zo belangrijk is in dit verhaal. Regelmatig lees je app-gesprekjes tussen Fender en Dewi de beste vriendin van Fender én app-gesprekjes tussen Thomas en zijn beste vriend Mehmet. Zo krijg je net even een completer beeld van Fender en Thomas. Een mooie toevoeging. Net als de prachtige cover van Agnes Loonstra én de vindingrijke titel.
Met dit boek heeft Lucas Versteeg een belangrijk onderwerp uit weten te werken tot een goed toegankelijk, aangenaam en open verhaal. Dit verhaal laat goed zien dat je mag zijn wie je bent, ook al ben je bijvoorbeeld homo of juist dik. Vooral een zeer aan te bevelen boek voor jongeren die met zichzelf worstelen hoe ze eruit zien en door sociale media geconfronteerd worden met zogenaamde ideaalbeelden.
Schrijver: Lucas Versteeg
Jaar: 2024
Genre: fictie/ young adult
Leeftijd: 15+
Uitgeverij: Van Goor