'Donsdag' is een hartverwarmend, ietwat treurig verhaal over nieuw leven, aandacht, vriendschap en verlies. Het verhaal gaat over Gaston, een jongen die in alle illustraties donker is afgebeeld. Precies kloppend bij zijn gevoel, want hij voelt zich vaak wel wat sip of somber. Zijn beste vriend is zijn beste vriend niet meer, omdat Gaston de hamster van Fons, zijn beste vriend, heeft laten vallen waardoor hij dood ging. Dat maakt hem somber, treurig. Als hij een eend krijgt van zijn opa, probeert hij maar beste vrienden te worden met dat donzige beestje. Hij noemt hem naar zijn beste vriend: Fons. Dat gaat nog niet zo makkelijk, maar hij doet zijn best. Ondertussen merk je al vrij snel dat de ouders van Gaston en de opa van Gaston andere dingen aan hun hoofd hebben. Zijn ouders willen nog een kindje en moeten daarvoor vaak na het ziekenhuis. Ontroerend hoe Kristien Dieltiens laat zien dat Gaston zich hierdoor niet gezien voelt. Een zin als 'Alsof ze vergeten waren dat ze al een kind hadden.' laat voelen. Zijn opa, die bij hen inwoont, heeft op een gegeven moment ook andere dingen te doen en gaat er vaker op uit. Je voelt dat Gaston zich alleen voelt. Gelukkig heeft hij zijn eend nog, maar ook die verdwijnt op een dag. Gaston gaat op zoek en vindt hem bij de vijver. Zijn vriend blijkt geen hij maar een zij, zijn eend heeft een ei gelegd. Aan het eind van het verhaal is erg krachtig het contrast tussen leven en dood beschreven op een toegankelijke manier. Het laat zien dat je elkaar nodig hebt.
Het verhaal is goed zelfstandig te lezen door kinderen vanaf een jaar of 7 of 8. Het fijne is dat je het verhaal ook op meerdere manieren kunt lezen. Het voelt als een boek over vriendschap tussen jongens en tussen een jongen en een eend, maar ook als een boek over verlies. Niet elk kind zal dit boek op dezelfde manier ervaren, maar herkenbaar zal wel zijn dat soms vriendjes niet meer met je om willen gaan, voor even. Of dat ouders steeds met andere dingen bezig zijn.
De beelden spreken, ademen sfeer en leggen precies daar de nadruk op waar nodig in het verhaal. Jeska Verstegen heeft met haar sfeervolle, warme, zachte en sprekende illustraties het verhaal krachtiger weten te maken dan dat het al is. De contrasten in het verhaal, zijn duidelijk ook merkbaar in de illustraties, waardoor het samenspel erg sterk is.
Schrijver: Kristien Dieltiens
Illustrator: Jeska Verstegen
Jaar: 2024
Genre: fictie
Leeftijd: 8+
Uitgeverij: Lannoo