De wens van Mượn Thi Văn
- Hanneke Messelink
- 18 mrt
- 2 minuten om te lezen

De wens van Mượn Thi Văn is een prachtig voorbeeld van hoe beeld en tekst samen een erg waardevolle en belangrijke boodschap kunnen overbrengen. In weinig woorden en met veel beelden laat dit verhaal zien wat de betekenis van thuis zijn kan zijn, maar bovenal krijg je een indrukwekkende kijk op hoe het is om te vluchten en wat dat met je doet.
In dit verhaal zie je hoe een meisje met haar moeder, haar broertje en babybroertje of - zusje weggaat bij haar familie. Ze moeten vluchten. Het afscheid van opa is ontroerend om te zien en de woorden 'De klok wenste langere uren.' raken dan ook direct. Je voelt direct dat het meisje meer tijd zou willen om haar opa vast te houden bij het afscheid. Maar meer woorden en beelden van hun vlucht op zee raken, waarbij het verlangen van een wens in elke zin en op elke spread voelbaar is, maar die elke keer net even anders wordt uitgewerkt. Daar waar hoop gloort aan de horizon wisselt het perspectief, Eerst is een verteller voelbaar en vanaf het moment dat ze van hun boot gered lijken te worden, gaat het verhaal verder vanuit het meisje. En die perspectiefwisseling maakt dit verhaal onder andere zo sterk.

Het boek is geschreven met weinig woorden, maar met een overvloed aan warme, treffende beelden die diep tot de verbeelding spreken; beelden en woorden die raken. Wat bijzonder is aan dit boek is dat er op elke spread maar één zin staat. Hans en Monique Hagen zorgen ervoor met hun vertaling voor dat de woorden binnen komen. Soms lees je een hele korte zin of een zin met puntjes aan het eind die duidelijk maken dat de zin verder gaat op de volgende bladzijde. Dit houdt de lezer er goed bij. Daarnaast voelt het boek iets minder beladen doordat niet alles wordt weggeven door alleen de woorden of alleen de beelden. Dat het een verdrietig, aangrijpend, maar ook een hoopvol verhaal is, mag inmiddels duidelijk zijn.
Door de beperkte hoeveelheid tekst krijgt de lezer ruimte om na te denken en de beelden in zich op te nemen. Er wordt veel ruimte gegeven voor de beelden van Victo Ngai, beelden uit Vietnam. De beelden vertellen het verhaal op een zeer krachtige manier. Dit maakt het boek zowel geschikt voor jongere lezers als voor oudere lezers. Lees vooral ook het nawoord, waarin duidelijk wordt dat dit boek het verhaal vertelt van de schrijver zelf.
Een boek als dit nodigt uit om door te praten over de onderwerpen, zoals vluchten, thuis en identiteit die in dit boek een rol spelen. Het mag duidelijk zijn dat het niet alleen een boek is dat visueel boeit, maar juist ook een boek dat mentaal en emotioneel uitdaagt.
Schrijver: Mượn Thi Văn
Illustrator: Victo Ngai
Vertalers: Hans & Monique Hagen
Jaar: 2024
Genre: prentenboek
Leeftijd: 6+
Uitgeverij: Mondo