Een sprankelend, lief en betoverend prentenboek dat laat zien dat sommige dingen hetzelfde blijven ook al lijkt er soms zo veel te veranderen.
In prachtige, zachte kleuren wordt in weinig woorden en veel beeld het verhaal verteld van de jonge ijsbeer Luna en haar moeder. Ze wonen op een plek waar alles wit is, maar duidelijk wordt dat het steeds minder wit wordt. De wijze lezers en luisteraars weten misschien wel de oorzaak daarvan en anders is dat een goed moment om daarop in te gaan. Dan kan veel goed zijn, want de oorzaak lijkt bewust niet in het boek vermeld te staan, om het verhaal niet te zwaar te maken; een goeie keuze. Vanwege het minder wit worden, gaan mama ijsbeer en het jong op zoek naar een nieuw thuis. Je ziet vervolgens mama ijsbeer met haar jong een bos in gaan, weg van de sneeuw. De kleuren veranderen, heel subtiel. Het wordt steeds donkerder en de omgeving verandert. Alles is anders, totdat Luna met een heldere blik omhoog kijkt en gerustgesteld wordt: de maan is overal dezelfde! Vanaf dat moment veranderen de kleuren weer wat meer; er is meer licht, de dieren die ze in het donker zag, stralen nu. En juist dat contrast in kleuren geeft dit boek een extra dimensie. Werkelijk betoverend.
Sacha Heemels heeft met dit debuut waargemaakt dat zij mooie verhalen kan vertellen. Vooral door het fraaie kleurgebruik en de krachtige boodschap, is dit een aanrader voor jonge kinderen. Ze zullen wegdromen bij de lieve ijsbeer en de mooie omgevingskleuren.
Goed in te zetten bij thema's als verandering, verhuizen, klimaat, familie en de natuur.
Auteur: Sacha Heemels
Jaar: 2024
Genre: prentenboek
Leeftijd: 4+
Uitgeverij: Lemniscaat