Vanaf de eerste bladzijde laat het verhaal je al niet meer los. Je lijkt meteen al in de wereld van Jane Eyre of de zussen Brönte te stappen; een mysterieuze wereld met prachtige beschrijvingen. Door deze beeldende, maar makkelijk te volgen tekst ben je meteen deel van dit verhaal. De historische en betoverende sfeer maakt het helemaal compleet.
Agatha wordt na het overlijden van haar vader het landhuis uitgezet door haar hebberige en gemene neef Clarence. Hij vertelt Agatha namelijk dat de overleden graaf haar echte vader niet was. Ze wordt opgehaald door haar echte vader, Thomas Walters. Agatha en Thomas hebben tijd nodig om te wennen aan elkaar. En dat niet alleen, de overgang van lady in een landhuis naar een gewoon meisje in een boerenstulp is groot. Vanaf dat moment begint Agatha's zoektocht naar wie ze is en wie haar echte ouders zijn, want als Thomas echt haar vader is, wie is dan haar echte moeder? Tijdens de zoektocht ontmoet ze Bryn, een jongen van haar leeftijd die haar eerste echte vriend zal worden, zoals ze zelf na de eerste ontmoeting met deze aardige Bryn zegt: "..en het zou fijn zijn om een echte vriend te hebben". En juist samen met Bryn ziet zij voor het eerst iets mysterieus, een geest.... Nog een mysterie, want wie is die geest en waarom ziet Agatha die geest?
Je voelt het mysterie bijna op elke bladzijde, soms lijkt het heel duisters, maar het tegendeel is waar. Prachtig hoe Lucy Strange mysterie en duistere krachten tot iets positiefs en toegankelijks weet te maken. Een vak apart.
Een boek dat je in één keer uitleest en een boek dat tot op het eind spannend blijft want wie is Agatha en wie is die geest die Agatha ineens ziet?
Een hartverwarmend verhaal over verlies en relaties. Vanaf 10 jaar.