1300 bommen in 13 minuten van Marte Jongbloed

Een sterk uitgewerkt, aangrijpend verhaal dat je volledig meesleept in de wereld van de 13-jarige hoofdpersoon Joop, waarbij een wirwar aan emoties wordt opgeroepen en je steeds aan het denken wordt gezet. '1300 bommen in 13 minuten' is een boek dat je vanaf de eerste pagina vastgrijpt en niet meer loslaat, zo aangrijpend en indrukwekkend mooi tegelijkertijd. De spanning is voelbaar en omdat je vanuit Joop het verhaal volgt, lijkt het bijna alsof je naast hem loopt en alles meebeleeft. Niet zo gek dus dat dit een verhaal is dat na het lezen in je hoofd blijft hangen; niet alleen omdat je wilt weten hoe het gaat met Joop en zijn familie, maar ook omdat het verhaal smaakt naar meer.

Het verhaal van Joop start vlak voor het bombardement in Rotterdam tijdens de Tweede Wereldoorlog. Joops moeder is ongerust en aan dit overheersende gevoel merk je dat er iets naars staat te gebeuren. Toch stuurt ze Joop eropuit om ome Rook en broer Anton, die aan het werk zijn, te gaan halen. Joop is nog maar net buiten of het luchtalarm gaat af en nu is het geen waarschuwing, maar serieus. Met een brok in je keel lees je dat hij ternauwernood ontsnapt aan de dood en dat hij wonder boven wonder ongedeerd is. Na het bombardement loopt Joop door de stad; hij is op zoek naar zijn familie. Die zoektocht is aangrijpend en tevens hartverwarmend, vooral op het moment dat hij het meisje Marie ontmoet dat ook op zoek is naar haar familie. Ze gaan samen verder en tijdens hun zoektocht maken ze van alles mee, gebeurtenissen die impact hebben. Ze bouwen een band op doordat ze ondertussen anderen proberen te helpen. Intussen blijft het tot bijna het einde van het verhaal de vraag of Joop zijn familie kan vinden...

Het is Marte Jongbloed goed gelukt een passende sfeer neer te zetten, waarbij de heftigheid en treurigheid bijna bepalend is, en dat is knap. Met uiterste precisie wat betreft de gebeurtenissen ten tijde van het bombardement van Rotterdam, weet zij door de ogen van de fictieve Joop de chaotische en dramatische situatie goed zichtbaar te maken. Dit doet zij door beknopte beschrijvingen die tegelijkertijd zo levendig zijn dat je haast onderdeel van het verhaal wordt. Daarnaast zijn de weinige dialogen in dit verhaal scherp en dragen deze bij aan het gevoel deel uit te maken van het verhaal. Duidelijk mag zijn dat de schrijfstijl van Marte Jongbloed uitermate sterk is. Zij weet dit verhaal namelijk zeer toegankelijk te maken voor kinderen vanaf een jaar of 10, zonder dat het gedramatiseerd wordt of juist te voorzichtig wordt beschreven; een perfecte middenweg.

Schrijver: Marte Jongbloed

Jaar: 2025

Genre: fictie

Leeftijd: 10+

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff