Nicole van Dooren
'Mijn stijl? Geen stijl! Ha, ha! Ik zit nog midden in mijn ontdekkingstocht'
De speelse illustraties van Nicole van Dooren vallen op vanwege de lieflijke, mooie, dromerige kleuren en het soms sprookjesachtige of het grappige dat verwerkt is in de illustraties, zodat zet verhaal helemaal af is. Extra uniek en bijzonder zijn de menselijke trekjes die de dieren hebben en de emoties op de gezichten van de mensen die ze illustreert. De hoogste tijd om Nicole van Dooren in het zonnetje te zetten!
Kun je in het kort iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Nicole van Dooren en ik woon samen met man, dochter, zoon en kat in Tilburg. Ik vul mijn dagen met illustreren, maar houd ook van koken/ bakken, lezen en in de natuur zijn én ik ben een enorme koffieleut :-) Favoriete boeken zijn er te veel om op te noemen maar de boeken van Roald Dahl blijven fantastisch. De losse stijl van Quentin Blake vult de verhalen perfect aan. Ik vind het fascinerend dat hij met een paar lijnen een karakter neer kan zetten! Ik lees graag verhalen met dieren in de hoofdrol dus daarin mogen 'Wind in de wilgen' (Kenneth Grahame & EH Shepard),'Kikker & Pad' (Arnold Lobel) en de verhalen van Toon Tellegen niet ontbreken.
​
Hoe ben je illustrator geworden?
Als kind was ik of buiten aan het spelen of zat ik binnen te knutselen en te tekenen. Na de middelbare school lag een creatieve opleiding dus voor de hand en ben ik naar het Sint Lucas in Boxtel gegaan. Hoewel de opleiding meer gericht was op grafisch ontwerp besloot ik de gok maar te wagen en ben ik na het afronden (1999) direct aan de slag gegaan als zelfstandig illustrator. De eerste jaren nog in combinatie met een parttime baan, maar uiteindelijk heb ik het kunnen uitbouwen naar fulltime.
​
Hoe ga je te werk?
Het start allemaal met heel veel schetsen. Ik zoek afbeeldingen van het onderwerp of haal inspiratie uit de natuur of mijn omgeving en ga aan de slag. Vervolgens maak ik kleurstudies en ga het daarna uitwerken op groot formaat. Ik werk meestal met gouache en kleurpotlood maar ook met inkt en acryl gouache.
​
Hoe zou je eigen stijl het best omschrijven?
Mijn stijl? Geen stijl! Ha, ha! Ik zit nog midden in mijn ontdekkingstocht. Ik ben gestart met illustreren in Adobe Illustrator. Je tekent dan strakke vormen op de computer. De switch kwam nadat ik was gestart met modeltekenen (2020). Daar moest ik weer analoog werken. Goed kijken naar je onderwerp en het dan in korte tijd neerzetten. Er ging een wereld voor me open. Ik dacht alleen met de computer te kunnen werken. Oneindig veel nieuwe mogelijkheden die tot op heden nog steeds elke dag een feest maken.
​
Wat was je eerste boek waar je illustraties voor maakte? En wat is het meest recente boek waar je aan gewerkt hebt?
Het allereerste boek was ‘De Toverbal’ geschreven door Wieteke van Dort in 2002 voor de Leesleeuw reeks van Zwijsen. Het meest recente boek komt volgende week (7 december 2023) uit! ‘Spinnen zijn (niet) eng’ van Lotje van der Bie voor de ‘Bam ik lees!’ reeks van Volt. En nog een aantal in de pijplijn waar ik nu nog niks over mag zeggen :-)
Is er een boek dat of misschien wel een specifieke illustratie die voor jou extra bijzonder is?
Mijn oma las mij altijd voor uit 'Jip en Janneke'. ‘Een kangoeroe in de havermout’ was favoriet. Ik zag Jip en Janneke al zitten aan een grote teil havermout om het plaatje van de aap te bemachtigen.
​
Wat maakt jouw werk uniek?
Uniek? Poeh. Je probeert een denkbeeldige wereld in je hoofd op papier te krijgen. Iedereen heeft een eigen beeld bij een verhaal, dat maakt het uniek. Ik vind het erg leuk om dieren met menselijke trekjes te tekenen maar wel zo dat het dier nog steeds ‘klopt’. En het liefst ergens ook nog een klein grapje als het kan.
​
Wat zou je nog heel graag willen uitbrengen?
Een zelf geschreven en geïllustreerd prentenboek. Ik heb een schrift vol halve verhalen… het wordt tijd om ze compleet te maken.